Sint Paulus | |
---|---|
'n Moderne denkbeeldige voorstelling van Paulus van Tarsus, wat onder leiding van die historikus Michael Hesemann saamgestel is | |
Apostel van die heidene | |
Gebore | ca. 5 n.C.[1], Tarsus, Cilicië, Romeinse Ryk |
Sterfte | ca. 67[2], Rome, Italië[2] |
Vereer in | Alle Christelike kerke wat heiliges vereer |
Feesdag | 25 Januarie (Fees van Sint Paulus se bekering) 10 Februarie (Fees van Sint Paulus se skipbreuk in Malta) |
Attribute | Swaard |
Beskermheilige | missies; teoloë; Heidense Christene |
Paulus van Tarsus, ook bekend as Paulus die Apostel, die Apostel Paulus, en Sint Paulus, (Grieks: Σαούλ -(Saul), Σαῦλος (Saulos), en Παῦλος (Paulos); Latyn: Paulus of Paullus; Hebreeus: שאול התרסי Šaʾul HaTarsi (Saul van Tarsus)[3] (c. 5 - c. 67 n.C.),[4] was 'n Jood[5] wat na homself verwys het as die "Apostel aan die Heidene". (Rom. 11:13) Volgens die Handelinge van die Apostels, het sy bekering tot geloof in Jesus plaasgevind in 'n diepsinnige lewensveranderende ervaring op die pad na Damaskus. Saam met Simon Petrus en Jakobus, word hy beskou as onder die belangrikste vroeë Christenleiers.[6] Hy was ook 'n Romeinse burger — 'n bevoegdheid wat aan hom 'n bevoorregte regstatus verleen het rakende wette, eiendom en owerheidsgesag.[5][7]
Dertien sendbriewe in die Nuwe Testament word aan Paulus toegeskryf. In sekere hiervan word na verdere sendbriewe verwys, wat nie in die Bybel voorkom nie, soos 'n Laodiseaanse sendbrief. (Kol. 4:1) Sy outeurskap word by ses van die dertien sendbriewe bevraagteken deur sommige geleerdes,[8] terwyl wyd beweer word dat drie daarvan nie sy werk is nie.[9] Paulus se invloed op Christelike denke was wellig meer betekenisvol as enige ander Nuwe Testamentiese outeur.[8] Augustinus van Hippo het Paulus se verklaring, dat verlossing gebaseer is op geloof en nie goeie werke nie, verder ontwikkel.[8] Martin Luther se vertolking van Paulus se briewe was eweneens die sterk dryfkrag agter sy lering van sola fide.
Paulus se bekering het die verloop van sy lewe dramaties beïnvloed. Deur sy aktiwiteite en geskrifte, het sy geloof uiteindelik godsdienstige geloof regdeur die Mediterreense streek beïnvloed. Sy leierskap, invloed en nalatenskap het gelei tot die stigting van gemeenskappe, oorwegend onder die heidene, wat wel die Judaïese "morele kode" eerbiedig het, maar die "rituele" verpligtinge van die Mosaïese wet verslap of afgeskaf het, gebaseer op die lewe en werke van Jesus Christus en die Nuwe Verbond. Hierdie gemeenskappe het uiteindelik aangegroei tot die vroeë Christendom.